Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

to natural food

  • 1 sagina

    săgīna, ae, f. [kindr. with sattô, to stuff full, to cram; v. sagmen], a stuffing, cramming, fattening, feeding, feasting.
    I.
    Lit.
    A.
    In abstr. (class.):

    anserum,

    Varr. R. R. 3, 10, 1; Col. 6, 27, 9; 8, 14, 11:

    gallinarum,

    Plin. 10, 50, 71, § 140:

    cochlearum,

    id. 9, 56, 82, § 174: vaccarum. Vulg. Ecclus. 38, 27:

    dies noctesque estur, Bibitur, neque quisquam parsimoniam adhibet: sagina plane est,

    Plaut. Most. 1, 3, 79:

    in saginam se conicere,

    id. Trin. 3, 2, 96: qui multitudinem illam non auctoritate sed sagina tenebat, * Cic. Fl. 7, 17; cf. Tac. H. 2, 71.—
    B.
    In concr.
    1.
    Food, nourishment (postAug.).
    a.
    Lit.:

    gladiatoria sagina,

    Tac. H. 2, 88; cf.

    , of gladiators' food,

    Prop. 4 (5), 8, 25:

    temulentus et sagina gravis,

    Tac. H. 1, 62:

    stomachum laxare saginae,

    Juv. 4, 67:

    sagina viva,

    i. e. small fish with which larger ones were fed, Varr. R. R. 3, 17, 7; cf. Plin. 9, 6, 5, § 14:

    ad saginam idonea,

    Col. 8, 9, 4:

    ferarum,

    Suet. Calig. 27:

    minuere saginam,

    Nemes. Cyn. 166:

    ad saginam pristinam revocare,

    to natural food, Veg. 2, 45, 3:

    bestiarum,

    App. M. p. 148, 27.—
    b.
    Transf.:

    herbae viridis coma dulciore saginā roris aut fluminis,

    rich nourishment, Pall. 7, 3 Mai:

    quemadmodum forensibus certaminibus exercitatos et quasi militantes reficit ac reparat haec velut sagina dicendi,

    nourishment of oratory, Quint. 10, 5, 17.—
    * 2.
    A fatted animal:

    este, effercite vos, saginam caedite,

    kill the fatted beast, Plaut. Most. 1, 1, 62.—
    II.
    Meton., fatness produced by much eating, corpulence (postAug.):

    saginam corporis ex nimiā luxuriā contraxit,

    Just. 21, 2, 1:

    sagina ventris non homini sed beluae similis,

    id. 38, 8, 9:

    qui colorem fuco et verum robur inani saginā mentiuntur,

    Quint. 2, 15, 25:

    nimio tendis mole saginam,

    Aus. Ephem. 1, 8:

    ursam quae ceteris saginā corporis praevalebat,

    App. M. 4, p. 149, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > sagina

  • 2 materia

    mātĕrĭa, ae ( gen. materiāi, Lucr. 1, 1051), and mātĕrĭes, ēi (only in nom. and acc. sing., and once gen. plur. materierum, Lact. 2, 12, 1; v. Neue, Formenl. 1, p. 383), f. [from same root with mater, q. v.], stuff, matter, materials of which any thing is composed; so the wood of a tree, vine, etc., timber for building (opp. lignum, wood for fuel); nutritive matter or substance for food (class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    materia rerum, ex qua et in qua sunt omnia,

    Cic. N. D. 3, 39, 92; cf. id. Ac. 1, 6, 7:

    materiam superabat opus,

    Ov. M. 2, 5:

    materiae apparatio,

    Vitr. 2, 8, 7:

    rudis,

    i. e. chaos, Luc. 2, 8; cf.: omnis fere materia nondum formata rudis appellatur, Cinc. ap. Paul. ex Fest. p. 265 Müll.:

    (arbor) inter corticem et materiem,

    Col. 5, 11, 4:

    crispa,

    Plin. 16, 28, 51, § 119:

    materiae longitudo,

    Col. 4, 24, 3:

    vitis in materiam, frondemque effunditur,

    id. 4, 21, 2:

    si nihil valet materies,

    Cic. de Or. 2, 21, 88:

    in eam insulam materiam, calcem, caementa, atque arma convexit,

    id. Mil. 27, 74:

    caesa,

    Col. 11, 2, 11; cf. Caes. B. G. 4, 17; 5, 39:

    cornus non potest videri materies propter exilitatem, sed lignum,

    Plin. 16, 40, 76, § 206:

    materiae, lignorum aggestus,

    Tac. A. 1, 35:

    videndum est ut materies suppetat scutariis,

    Plaut. Ep. 1, 1, 35:

    proba materies est, si probum adhibes fabrum,

    id. Poen. 4, 2, 93: imprimebatur sculptura materiae anuli, sive ex ferro sive ex auro foret, Macr. S. 7, 13, 11. — Plur.:

    deūm imagines mortalibus materiis in species hominum effingere,

    Tac. H. 5, 5.—Of food:

    imbecillissimam materiam esse omnem caulem oleris,

    Cels. 2, 18, 39 sqq.; cf. of the means of subsistence:

    consumere omnem materiam,

    Ov. M. 8, 876; matter, in gen.:

    materies aliqua mala erat,

    Aug. Conf. 7, 5, 2.—In abstract, matter, the material universe:

    Deus ex materia ortus est, aut materia ex Deo,

    Lact. 2, 8.—
    B.
    Esp., matter of suppuration, pus, Cels. 3, 27, 4.—
    II.
    Transf., a stock, race, breed:

    quod ex vetere materia nascitur, plerumque congeneratum parentis senium refert,

    Col. 7, 3, 15:

    generosa (equorum),

    id. 6, 27 init.
    III.
    Trop.
    A.
    The matter, subjectmatter, subject, topic, ground, theme of any exertion of the mental powers, as of an art or science, an oration, etc.: materiam artis eam dicimus in qua omnis ars et facultas, quae conficitur ex arte, versatur. Ut si medicinae materiam dicamus morbos ac vulnera, quod in his omnis medicina versetur;

    item quibus in rebus versatur ars et facultas oratoria, eas res materiam artis rhetoricae nominamus,

    Cic. Inv. 1, 5, 17:

    quasi materia, quam tractet, et in qua versetur, subjecta est veritas,

    id. Off. 1, 5, 16:

    est enim deformitatis et corporis vitiorum satis bella materies ad jocandum,

    id. de Or. 2, 59, 239; 1, 11, 49; id. Rosc. Com. 32, 89; id. Div. 2, 4, 12:

    sermonum,

    id. Q. Fr 1, 2, 1: materies crescit mihi, my matter (for writing about) increases, id. Att. 2, 12, 3: rei. id. Q. Fr. 2, 1, 1:

    aequa viribus,

    a subject suited to your powers, Hor. A. P. 38:

    infames,

    Gell. 17, 12, 1:

    extra materiam juris,

    the province, Gai. Inst. 2, 191.—
    B.
    A cause, occasion, source, opportunity (cf. mater, II.):

    quid enim odisset Clodium Milo segetem ac materiam suae gloriae?

    Cic. Mil. 13, 35 (for which shortly before:

    fons perennis gloriae suae): materies ingentis decoris,

    Liv. 1, 39, 3:

    non praebiturum se illi eo die materiam,

    id. 3, 46, 3:

    major orationis,

    id. 35, 12, 10:

    criminandi,

    id. 3, 31, 4:

    omnium malorum,

    Sall. C. 10:

    materiam invidiae dare,

    Cic. Phil. 11, 9, 21:

    materiam bonitati dare,

    id. de Or. 2, 84, 342:

    scelerum,

    Just. 3, 2, 12:

    seditionis,

    id. 11, 5, 3:

    laudis,

    Luc. 8, 16:

    benefaciendi,

    Plin. Pan. 38:

    ne quid materiae praeberet Neroni,

    occasion of jealousy, Suet. Galb. 9:

    epistolae, quae materiam sermonibus praebuere,

    Tac. H. 4, 4:

    praebere materiam causasque jocorum,

    Juv. 3, 147:

    materiamque sibi ducis indulgentia quaerit,

    id. 7, 21.—
    C.
    Natural abilities, talents, genius, disposition:

    fac, fuisse in isto C. Laelii, M. Catonis materiem atque indolem,

    Cic. Verr. 2, 3, 68, § 160:

    in animis humanis,

    id. Inv. 1, 2, 2:

    materiam ingentis publice privatimade decoris omni indulgentia nostra nutriamus,

    Liv. 1, 39, 3:

    ad cupiditatem,

    id. 1, 46; Quint. 2, 4, 7.—Hence, one's nature, natural character:

    non sum materia digna perire tua,

    thy unfeeling disposition, Ov. H. 4, 86.—
    D.
    A subject, argument, course of thought, topic (post-Aug.):

    tertium diem esse, quod omni labore materiae ad scribendum destinatae non inveniret exordium,

    Quint. 10, 3, 14:

    argumentum plura significat... omnem ad scribendum destinatam materiam ita appellari,

    id. 5, 10, 9:

    video non futurum finem in ista materia ullum, nisi quem ipse mihi fecero,

    Sen. Ep. 87, 11:

    pulcritudinem materiae considerare,

    Plin. Ep. 3, 13, 2; 2, 5, 5:

    materiam ex titulo cognosces,

    id. ib. 5, 13, 3 al. (materies animi est, materia arboris;

    et materies qualitas ingenii, materia fabris apta,

    Front. II. p. 481 Mai.; but this distinction is not observed by class. writers).

    Lewis & Short latin dictionary > materia

  • 3 annona

    annōna, ae, f. [from annus, as pomona from pomum].
    I.
    In gen., the yearly produce, the annual income of natural products, in the widest sense (cf.:

    cibaria annua,

    Cato, R. R. 60):

    vectigal novum ex salariā annonā,

    Liv. 29, 37:

    lactis,

    Col. 8, 17, 13:

    musti,

    id. 3, 21, 6; 3, 3, 10.—
    II.
    Esp.
    A.
    Means of subsistence, and, for the most part, corn or grain:

    annona nisi in calamitate pretium non habet,

    Cic. Verr. 2, 3, 98:

    vilitas annonae ex summā inopiā et caritate rei frumentariae consecuta est,

    id. Imp. Pomp. 15, 44:

    uberrimus ager ad varietates annonae horreum populi Romani fore videbatur,

    Liv. 7, 31:

    clausis annonae subsidiis,

    Tac. H. 3, 48 fin.:

    provincia annonae fecunda,

    id. ib. 1, 11; cf. Suet. Aug. 18:

    annonae curam agere,

    id. Claud. 18; cf. id. Tib. 8:

    praebebant annonam regi,

    Vulg. 3 Reg. 4, 7; ib. 4 Reg. 25, 30; ib. Dan. 1, 5 al.—Sometimes contrasted with frumentum, as provisions in gen.: copia frumenti et annona tolerabilis rerum aliarum, a supply, Liv 35, 44.—
    B.
    1.. Meton., the price of grain or other food:

    quom cara annona sit,

    Plaut. Capt. 3, 1, 35; id. Stich. 1, 3, 25; Ter. And. 4, 4, 7; Cic. Div. 2, 27 fin.:

    annona est gravis,

    Plaut. Stich. 4, 2, 53; so Suet. Aug. 25:

    incendere annonam,

    Varr. R. R. 3, 2, 16:

    jam ad denarios quinquaginta in singulos modios annona pervenerat,

    Caes. B. C. 1, 52:

    nihil mutavit annona,

    Liv. 5, 12 (cf. id. 2, 34:

    annona vetus): annona acris,

    Tac. A. 4, 6:

    gravitas annonae,

    id. ib. 6, 13:

    in annonae difficultatibus,

    Suet. Aug. 41:

    annona macelli,

    id. Tib. 34.—
    2.
    Trop., the prices, the market:

    Qui homines probi essent, esset īs annona vilior,

    Plaut. Mil. 3, 1, 140:

    Vilis amicorum est annona, bonis ubi quid deest,

    cheap indeed is the market of friendship, Hor. Ep. 1, 12, 24:

    his opibus numquam cara est annona veneni,

    Juv. 9, 100.—Hence sometimes,
    C.
    Dearness: cena hac annonā est sine sacris hereditas, at the present (i. e. high) market-price, at the present dear rate, Plaut. Trin. 2, 4, 83:

    ob annonae causam,

    Cic. Dom. 5.—
    D.
    In milit. lang., provisions, supplies:

    necessitas annonam pariter et arma portandi,

    Veg. Mil. 1, 19:

    annona decem et septem dierum,

    Amm. 17, 9.—Hence, meton., the loaves of bread them selves, rations (in this sense only in the plur.): ceteri annonas binas aut ternas accipiebant, [p. 126] Lampr. Alex. Sev. 42; cf. Cod. Th. 7,5.—
    E.
    Personified, the goddess of the yearly produce:

    ANNONAE SANCTAE AELIVS VITALIO, etc.,

    Inscr. Orell. 1810.

    Lewis & Short latin dictionary > annona

  • 4 aridum

    ārĭdus (contr. ardus, like arfacio from arefacio, Plaut. Aul. 2, 4, 18; Lucil. ap. Non. p. 74, 20; Inscr. Grut. 207), a, um, adj. [areo], dry, withered, arid, parched.
    I.
    Lit.:

    ligna,

    Lucr. 2, 881:

    lignum,

    Hor. C. 3, 17, 13; so Vulg. Eccli. 6, 3; ib. Isa. 56, 3:

    cibus,

    Lucr. 1, 809; so id. 1, 864:

    ficis victitamus aridis,

    Plaut. Rud. 3, 4, 59:

    folia,

    Cic. Pis. 40, 97, and Plin. 12, 12, 26, § 46:

    ficus,

    Vulg. Marc. 11, 20:

    Libye,

    Ov. M. 2, 238:

    quale portentum Jubae tellus leonum Arida nutrix,

    Hor. C. 1, 22, 16:

    terra arida et sicca,

    Plin. 2, 65, 66, § 166; so,

    terra arida,

    Vulg. Sap. 19, 7:

    arida terra,

    ib. Heb. 11, 29; so absol.:

    arida (eccl. Lat.),

    ib. Gen. 1, 9; ib. Psa. 65, 6; ib. Matt. 23, 15: montes aridi sterilesque. Plin. 33, 4, 21, § 67.—Also, subst.: ārĭdum, [p. 161] i, n., a dry place, dry land:

    ex arido tela conicere,

    Caes. B. G. 4, 25:

    naves in aridum subducere,

    id. ib. 4, 29.— Meton., of thirst:

    sitis,

    Lucr. 3, 917, and 6, 1175; so,

    os,

    Verg. G. 3, 458:

    ora,

    id. A. 5, 200: guttur, Ov. [ad Liv. 422].—Of a fever:

    febris,

    i. e. causing thirst, Verg. G. 3, 458 (cf. Lucr. 4, 875); so,

    morbus,

    Veg. Vet. Art. 1, 4.—Of color:

    arbor folio convoluto, arido colore,

    like that of dried leaves, Plin. 12, 26, 59, § 129.—And of a cracking, snapping sound, as when dry wood is broken:

    sonus,

    Lucr. 6, 119:

    aridus altis Montibus (incipit) audiri fragor,

    a dry crackling noise begins to be heard in the high mountain forest, Verg. G. 1, 357.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of things which are dried, shrunk up, shrivelled, meagre, lean:

    crura,

    Ov. A. A. 3, 272:

    nates,

    Hor. Epod. 8, 5:

    uvis aridior puella passis,

    Auct. Priap. 32, 1; so from disease, withered:

    manus,

    Vulg. Matt. 12, 10; ib. Marc. 3, 1; and absol. of persons:

    aridi,

    ib. Joan. 5, 3.— Hence, of food or manner of living, meagre, scanty:

    in victu arido in hac horridā incultāque vitā,

    poor, scanty diet, Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    vita horrida atque arida,

    id. Quinct. 30.— Transf. to men, indigent, poor:

    cliens,

    Mart. 10, 87, 5.—
    B.
    Of style, dry, jejune, unadorned, spiritless:

    genus sermonis exile, aridum, concisum ac minutum,

    Cic. de Or. 2, 38, 159; so Auct. ad Her. 4, 11:

    narratio,

    Quint. 2, 4, 3:

    aridissimi libri,

    Tac. Or. 19.— Meton., of the orator himself:

    orator,

    Quint. 12, 10, 13:

    rhetores,

    Sen. Contr. 34:

    magister,

    Quint. 2, 4, 8.—

    Of scholars: sicci omnino atque aridi pueri,

    sapless and dry, Suet. Gram. 4; cf. Quint. 2, 8, 9.—
    C.
    In comic lang., avaricious, of a man from whom, as it were, nothing can be expressed (cf. Argentiexterebronides):

    pumex non aeque est aridus atque hic est senex,

    Plaut. Aul. 2, 4, 18:

    pater avidus, miser atque aridus,

    Ter. Heaut. 3, 2, 15.—
    * D.
    In Plaut. as a mere natural epithet of metal: arido argentost opus, dry coin, Rud. 3, 4, 21.— Adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > aridum

  • 5 aridus

    ārĭdus (contr. ardus, like arfacio from arefacio, Plaut. Aul. 2, 4, 18; Lucil. ap. Non. p. 74, 20; Inscr. Grut. 207), a, um, adj. [areo], dry, withered, arid, parched.
    I.
    Lit.:

    ligna,

    Lucr. 2, 881:

    lignum,

    Hor. C. 3, 17, 13; so Vulg. Eccli. 6, 3; ib. Isa. 56, 3:

    cibus,

    Lucr. 1, 809; so id. 1, 864:

    ficis victitamus aridis,

    Plaut. Rud. 3, 4, 59:

    folia,

    Cic. Pis. 40, 97, and Plin. 12, 12, 26, § 46:

    ficus,

    Vulg. Marc. 11, 20:

    Libye,

    Ov. M. 2, 238:

    quale portentum Jubae tellus leonum Arida nutrix,

    Hor. C. 1, 22, 16:

    terra arida et sicca,

    Plin. 2, 65, 66, § 166; so,

    terra arida,

    Vulg. Sap. 19, 7:

    arida terra,

    ib. Heb. 11, 29; so absol.:

    arida (eccl. Lat.),

    ib. Gen. 1, 9; ib. Psa. 65, 6; ib. Matt. 23, 15: montes aridi sterilesque. Plin. 33, 4, 21, § 67.—Also, subst.: ārĭdum, [p. 161] i, n., a dry place, dry land:

    ex arido tela conicere,

    Caes. B. G. 4, 25:

    naves in aridum subducere,

    id. ib. 4, 29.— Meton., of thirst:

    sitis,

    Lucr. 3, 917, and 6, 1175; so,

    os,

    Verg. G. 3, 458:

    ora,

    id. A. 5, 200: guttur, Ov. [ad Liv. 422].—Of a fever:

    febris,

    i. e. causing thirst, Verg. G. 3, 458 (cf. Lucr. 4, 875); so,

    morbus,

    Veg. Vet. Art. 1, 4.—Of color:

    arbor folio convoluto, arido colore,

    like that of dried leaves, Plin. 12, 26, 59, § 129.—And of a cracking, snapping sound, as when dry wood is broken:

    sonus,

    Lucr. 6, 119:

    aridus altis Montibus (incipit) audiri fragor,

    a dry crackling noise begins to be heard in the high mountain forest, Verg. G. 1, 357.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of things which are dried, shrunk up, shrivelled, meagre, lean:

    crura,

    Ov. A. A. 3, 272:

    nates,

    Hor. Epod. 8, 5:

    uvis aridior puella passis,

    Auct. Priap. 32, 1; so from disease, withered:

    manus,

    Vulg. Matt. 12, 10; ib. Marc. 3, 1; and absol. of persons:

    aridi,

    ib. Joan. 5, 3.— Hence, of food or manner of living, meagre, scanty:

    in victu arido in hac horridā incultāque vitā,

    poor, scanty diet, Cic. Rosc. Am. 27, 75:

    vita horrida atque arida,

    id. Quinct. 30.— Transf. to men, indigent, poor:

    cliens,

    Mart. 10, 87, 5.—
    B.
    Of style, dry, jejune, unadorned, spiritless:

    genus sermonis exile, aridum, concisum ac minutum,

    Cic. de Or. 2, 38, 159; so Auct. ad Her. 4, 11:

    narratio,

    Quint. 2, 4, 3:

    aridissimi libri,

    Tac. Or. 19.— Meton., of the orator himself:

    orator,

    Quint. 12, 10, 13:

    rhetores,

    Sen. Contr. 34:

    magister,

    Quint. 2, 4, 8.—

    Of scholars: sicci omnino atque aridi pueri,

    sapless and dry, Suet. Gram. 4; cf. Quint. 2, 8, 9.—
    C.
    In comic lang., avaricious, of a man from whom, as it were, nothing can be expressed (cf. Argentiexterebronides):

    pumex non aeque est aridus atque hic est senex,

    Plaut. Aul. 2, 4, 18:

    pater avidus, miser atque aridus,

    Ter. Heaut. 3, 2, 15.—
    * D.
    In Plaut. as a mere natural epithet of metal: arido argentost opus, dry coin, Rud. 3, 4, 21.— Adv. not used.

    Lewis & Short latin dictionary > aridus

  • 6 bua

    bua, ae, f. [bu, Paul. ex Fest. s. v. im butum, p. 109 Müll.], the natural sound made by infants in asking for their drink, as pappa for their food, Varr. ap. Non. p. 81, 1 sq.; cf. vinibua.

    Lewis & Short latin dictionary > bua

  • 7 catinus

    cătīnus, i, m. ( cătīnum, i, n., Cato, R. R. 84, 1; cf. Prisc. p. 556 P.; on the contr. Charis. p. 60 ib.) [kindr. with the Siculian katinon, Varr. L. L. 5, § 120, p. 35 Bip.; cf. O. Müll. Etrusk. 1, p. 13; cf. also Sanscr. katina, vas fictile], a deep vessel for serving up or cooking food, a bowl, dish, pot, Varr. R. R. 1, 63, 1; id. ap. Non. p. 546, 14; Maecen. ap. Charis. p. 61 P.; Hor. S. 1, 3, 92; 1, 6, 115; 2, 2, 39;

    2, 4, 77 al.—Also for melting metals,

    a crucible, Plin. 33, 4, 21, § 69; 33, 6, 35, § 107;

    for incense,

    a censer, Suet. Galb. 18.—
    II.
    Of things of similar form.
    A. B.
    Saxi, a ( natural) hollow in a rock, Plin. 34, 12, 32, § 125.

    Lewis & Short latin dictionary > catinus

  • 8 tuber

    1.
    tūber, ĕris, n. [from root tum, tumeo], a hump, bump, swelling, tumor, protuberance on animal bodies, whether natural or caused by disease.
    I.
    Lit.:

    cameli,

    Plin. 8, 18, 26, § 67:

    boum,

    id. 8, 45, 70, § 179:

    tubera... anserino adipe curantur,

    tumors, id. 30, 12, 33, § 107; so id. 22, 24, 50, § 107; 26, 14, 87, § 139 al.; cf.: colaphis tuber est totum caput, is one boil, i. e. is full of boils, Ter. Ad. 2, 2, 37.—Prov.:

    ubi uber, ibi tuber,

    there are no roses without thorns, App. Flor. p. 359, 29: qui ne tuberibus propriis offendat amicum Postulat, ignoscet verrucis illius, boils... warts, for great and slight faults, Hor. S. 1, 3, 73. —
    II.
    Transf., of plants.
    A.
    A knob, hard excrescence on wood:

    tuber utrumque arboris ejus,

    Plin. 16, 16, 27, § 68; 16, 43. 84, § 231; 25, 8, 54, § 95.—
    B.
    A kind of mushroom, a truffle, moril, a favorite article of food among the Romans, Plin. 19, 2, 11, § 33:

    tenerrima verno esse,

    id. 19, 3, 13, § 37 sq.; Juv. 5, 116; 5, 119; 14, 7; Mart. 13, 50, 2.—
    C.
    Tuber terrae.
    1.
    Mole-hill, as a term of abuse, Petr. 58.—
    2.
    Another name for the cyclaminon, Plin. 25, 9, 67, § 115.
    2.
    tŭber, ĕris, m. and f.
    I.
    Fem., a kind of apple-tree, Plin. 16, 25, 42, § 103; Col. 11, 2, 11; Pall. Jan. 15, 20; id. Sept. 14, 1.—
    II.
    Masc., the fruit of this tree, Plin. 15, 14, 14, § 47; Mart. 13, 42, 1; 13, 43, 2; Suet. Dom. 16.

    Lewis & Short latin dictionary > tuber

См. также в других словарях:

  • natural food — n food that has undergone minimal processing and contains no preservatives or artificial additives …   Medical dictionary

  • Natural food colorants — ▪ Table Natural food colorants chemical class colour plant source pigment products anthocyanins red strawberry (Fragaria species) pelargonidin 3 glucoside* beverages, confections, preserves, fruit products blue grape (Vitis species) malvidin 3… …   Universalium

  • natural food additive — natūralus maisto priedas statusas Aprobuotas sritis alkoholis apibrėžtis Žemės ūkio kilmės maisto priedas, kurį gaminant nebuvo nieko chemiškai pakeista ir (ar) nebuvo atliktos cheminės reakcijos naudojant ne maisto kilmės cheminius junginius ir… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • natural food raw material — natūrali maisto žaliava statusas Aprobuotas sritis alkoholis apibrėžtis Žemės ūkio kilmės maisto žaliava, kurią gaminant nebuvo nieko chemiškai pakeista ir (ar) nebuvo atliktos cheminės reakcijos naudojant ne maisto kilmės cheminius junginius ir… …   Lithuanian dictionary (lietuvių žodynas)

  • natural food — food that has not been artificially altered …   English contemporary dictionary

  • natural food — noun Date: 1917 food that has undergone minimal processing and contains no preservatives or artificial additives …   New Collegiate Dictionary

  • natural food — all food organisms naturally present in water on which fishes feed …   Dictionary of ichthyology

  • natural food — noun A food that has been not been processed in any way that alters covalent bonds, and to which no artificial substance has been added …   Wiktionary

  • natural food — noun : food that has undergone minimal processing and contains no preservatives or artificial additives …   Useful english dictionary

  • Food coloring — spreading on a thin water film in the International Space Station. Food coloring is a substance, liquid or powder, that is added to food and/or drink to change its color. Food coloring is used both in commercial food production and in domestic… …   Wikipedia

  • Natural Products Association — Type Nonprofit Location Washington, D.C …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»